بدون شک بزرگترین شگفتی تاریخ یورو. یونان با ترکیبی از بازیکنان گمنام و دفاعی آهنین به رهبری اتو رههاگل وارد یورو شد. همه انتظار داشتند در مرحله گروهی حذف شوند. اما یکییکی تیمهای بزرگ را کنار زدند، از جمله فرانسه، چک و در فینال پرتغال. با گل کرشاستس، پرتغال میزبان را در لیسبون شکست دادند. کسی باور نمیکرد، اما جام مال یونان شد.
دانمارک حتی بهطور رسمی در یورو حضور نداشت! اما پس از حذف یوگسلاوی به دلیل جنگ، در آخرین لحظه به رقابتها دعوت شدند. بدون آمادگی کامل و با تیمی معمولی، به طرز معجزهآسا تا فینال رسیدند. در فینال آلمان مدعی را شکست دادند و قهرمان شدند. از سواحل تعطیلات تا تاج قهرمانی! داستانی که مثل افسانه است.
تیمی گمنام به رهبری برایان کلاف، از دسته پایینتر صعود کرده بود. هیچکس تصور نمیکرد بتوانند در اولین فصل پس از صعود، قهرمان لیگ شوند. اما با بازی تیمی منسجم و ذهنیت برنده، قهرمانی را دزدیدند. سال بعد حتی قهرمان اروپا هم شدند! شاهکار کلاف هنوز هم در فوتبال انگلیس بینظیره.
لستر سیتی در آستانه سقوط در فصل قبل بود. اما با مربیگری کلودیو رانیری، تیمی از بازیکنان گمنام مثل واردی، محرز و کانته به قهرمانی رسید. شرطبندی روی قهرمانی لستر ۵۰۰۰ به ۱ بود! آنها با دفاع منسجم، ضدحملههای برقآسا و اتحاد تیمی، همه را شوکه کردند. قهرمانی لستر یکی از شگفتیهای تاریخ فوتبال شد.
پرتغال در مرحله گروهی بدون حتی یک برد صعود کرد! خیلیها حذف زودهنگامش را قطعی میدانستند. اما با عملکردی محافظهکارانه و بردهای خفیف به فینال رسید. در فینال، حتی رونالدو مصدوم شد و زمین را ترک کرد. اما گل ادِر در وقت اضافه برابر فرانسه میزبان، جام را به پرتغال داد. قهرمانی غیرمنتظره و خوشمزه.
همه فکر میکردند مجارستان با ستارگانی چون پوشکاش، قهرمان میشود. در مرحله گروهی آلمان 8-3 از مجارستان باخته بود! اما در فینال، آلمان غربی برگشت و با نتیجه 3-2 پیروز شد. به این بازی لقب “معجزه برن” دادند. بازیای که نظم و اراده بر استعداد پیروز شد. اولین جام جهانی برای آلمان، با چاشنی معجزه.
چلسی در فصل 2012 اصلاً در فرم خوبی نبود. مربیشان وسط فصل عوض شد، در لیگ عقب بودند، و در مراحل قبلی به سختی صعود کردند. در فینال برابر بایرن مونیخ، در آلیانس آرنا و با تماشاگران حریف بازی میکردند. اما با گل دقیقه آخر دروگبا بازی را به تساوی کشاندند، و در پنالتیها قهرمان شدند. یک قهرمانی دراماتیک و کمیشانسکی!
عراق جنگزده با تیمی از بازیکنان بدون تمرین منظم وارد تورنمنت شد. با پیروزیهای سخت و روحیه جنگندگی به فینال رسید. در آنجا عربستان را با گل یونس محمود شکست دادند. این قهرمانی باعث شور و شادی در تمام عراق شد. داستانی از فوتبال و امید در دل بحران.
میلان در این فصل تیمی مسن و فرسوده به نظر میرسید. خیلیها فکر میکردند به پایان خط رسیده. اما با درخشش کاکا و تجربه بازیکنان، یکییکی رقبا را کنار زدند. در فینال برابر لیورپول، انتقام فینال 2005 را گرفتند. قهرمانیای که خیلیها انتظارش را نداشتند، ولی باز هم میلان برگشت.
کرواسی تیم خوبی داشت، اما کمتر کسی فکر میکرد به فینال برسد. با بازیهای فشرده و سه بار پیروزی در وقتهای اضافه یا پنالتی، تا فینال بالا آمدند. لوکا مودریچ رهبری تیم را در دست داشت و عملکردی فوقالعاده داشت. با وجود باخت به فرانسه، این فینال برای کرواسی مثل قهرمانی بود. راهی که کمتر کسی باور داشت.
سامپدوریا همیشه تیمی متوسط بود، اما در فصل 1990-91 با مربیگری وویادین بوشکوف و درخشش زوج مانچینی و ویالی، قهرمان شد. در حالیکه میلان، یوونتوس و اینتر مدعیان اصلی بودن، سامپ با ثبات و شجاعت قهرمانی رو دزدید. خیلیها اون فصل رو حاصل ضعف رقبا میدونستن تا قدرت سامپ. اما در هر صورت، جام توی vitrine اونهاست!
در عصری که پاریسنژرمن با سرمایه عظیم سلطهگر لیگ شده بود، موناکو با بازیکنان جوان مثل امباپه، برناردو سیلوا، فابینیو و مربیگری ژاردیم همهرو شوکه کرد. با فوتبالی سریع و هجومی، PSG رو کنار زد و قهرمان شد. تیمی که سال بعد بازیکنانش یکییکی فروخته شدن، اما خاطرهاش موندگار شد. یه قهرمانی که مثل جرقه در شب بود.
تونس میزبان بود، اما هیچکس انتظار نداشت قهرمان بشه. مصر، نیجریه، کامرون و ساحلعاج تیمهای خیلی قویتری بودن. اما تونس با تماشاگرانش و جنگندگی بالا، یکییکی حریفان رو حذف کرد. در فینال هم مراکش رو شکست داد و جام رو تو خونه نگه داشت. بردی که بیشتر از تاکتیک، به عشق و انگیزهاش وابسته بود.
رئال مادرید همیشه قوی بوده، اما در این فصل هیچکس اونا رو مدعی نمیدونست. PSG، چلسی، منسیتی و لیورپول رو شکست دادن، اونم هر بار با بازگشتی معجزهگونه! بازی با سیتی تو نیمهنهایی مثالزدنیه؛ دو گل در دقایق آخر. آنچلوتی گفت: «این تیم با قلبش بازی میکنه». قهرمانیای پر از شانس، تجربه و ایمان.
زامبیا نه ستاره داشت، نه سابقه، نه قدرت تاکتیکی بالا. اما با تیمی منسجم و با روحیه، تا فینال رسید و ساحلعاج قدرتمند در اون زمان رو شکست داد. اونم در ضربات پنالتی! این قهرمانی با اشک و احساس آمیخته شد، چون نزدیک محل سقوط هواپیمای تیم ملی زامبیا در سال 1993 بود. یک داستان عمیق انسانی و فوتبالی.
استوا بخارست رومانی در فینال لیگ قهرمانان اروپا برابر بارسلونای بزرگ قرار گرفت. کسی انتظار نداشت بتونه دوام بیاره، چه برسه به برد. اما در ضربات پنالتی، دروازهبانش هلموت دوکا چهار پنالتی گرفت! تیمی که هیچکس جدی نمیگرفت، قهرمان اروپا شد. اولین تیم شرقی که به این افتخار رسید.
رئال سوسیداد در آغاز دهه ۸۰ اسپانیا، لیگ رو از رئال مادرید قاپید. تیمی بدون ستارههای بزرگ، ولی با اتحاد منطقه باسک، بازیهای ساده و جنگندگی زیاد. اونها در هفته آخر با گل دقیقه آخر قهرمان شدن. قهرمانیای که هنوز هم در تاریخ باشگاهشون طلاییترین لحظهست.
ساحلعاج همیشه تیمی پرستاره بود ولی جام نمیبرد! در سال 2015، بدون آن درخشش خاص، با پنالتیهای بیپایان مقابل غنا در فینال قهرمان شد. دروازهبان بوبا کارا بری گل برتری رو زد و چند پنالتی گرفت! خیلیها گفتن بالاخره “شانس” باهاشون یار شد. جامی که بیشتر از سبک بازی، نتیجه بود.
آلمان همیشه قوی بود، اما در یورو 96، اصلاً تیمی جذاب یا خاص نداشت. با این حال با پنالتی، وقت اضافه و گل طلایی، قهرمان شد. در فینال مقابل چک، گل طلایی اولیور بیِیِرف باعث قهرمانی شد. یه قهرمانی اقتصادی، نه نمایشی. اما در تاریخ موندگار.
پارما تیمی بود با بودجه محدود و بازیکنانی جوان ولی باانگیزه. در جام یوفا، مقابل تیمهای بزرگی مثل اتلتیکو، رنجرز و مارسی قرار گرفت. با قدرت، ولی کمی هم شانس، همه رو شکست داد و قهرمان شد. در سالهایی که سریآ پرستاره بود، پارما مثل یه شگفتی از دل خاکستر بلند شد.
فوتبال همیشه پر از عدد و آمار و شانس قهرمانی نیست. گاهی “دل”، “لحظه”، “اشتباه حریف”، “اشتیاق مردم” یا حتی “یه گل شانسی” میتونه جام رو بچرخونه. این ۲۰ قهرمانی، نشون میده که در فوتبال، هیچوقت نباید چیزی رو قطعی دونست برای ورود به سایت معتبر روی لینک پایین صفحه کلیک فرمایید .
پاسخ:
چون یونان نه سابقه موفقی داشت، نه بازیکنان مطرح جهانی. آنها با تاکتیک دفاعی محض و گلهای معدود، فرانسه، چک و پرتغال میزبان را شکست دادند و در کمال ناباوری قهرمان شدند. این قهرمانی بیشتر از قدرت، نتیجه تمرکز، اتحاد و شاید کمی شانس بود.
پاسخ:
دانمارک حتی در ابتدا به تورنمنت راه نیافته بود و بهجای یوگسلاوی به دلیل جنگ داخلی، در آخرین لحظه به رقابتها اضافه شد. با حداقل آمادگی و بدون ستارههای بزرگ، با همبستگی تیمی و روحیه بالا، آلمان را در فینال شکست داد و قهرمان شد.
پاسخ:
لستر سیتی تیمی بدون ستاره بود که فصل قبلش تا مرز سقوط رفته بود. اما در فصل 2015-16 با مربیگری رانیری و درخشش بازیکنانی مثل واردی و محرز، با اتحاد و ضدحملههای برقآسا، قهرمان شد. شرطبندی روی قهرمانی لستر، ضریب ۵۰۰۰ داشت!
پاسخ:
عراق در میانه بحرانهای جنگی و اجتماعی، تیمی بدون تمرین مناسب و امکانات، وارد رقابتها شد. اما با انگیزه و اتحاد ملی، با شکست عربستان در فینال، نه فقط قهرمان شد، بلکه امید را به ملت زخمخوردهاش برگرداند. یک قهرمانی احساسی و نمادین.
پاسخ:
رئال مادرید در مراحل حذفی مقابل PSG، چلسی و منسیتی در شرایط تقریباً باخته بازی را برگرداند. بهویژه بازی با سیتی که در دقایق پایانی دو گل زدند، یکی از برگشتهای معجزهآسا بود. ترکیب تجربه، روحیه و کمی شانس باعث قهرمانی آنها شد.