Go-Stop یکی از مشهورترین بازیهای کارتی سنتی کرهای است که با کارتهای خاصی به نام Hwatu (화투) انجام میشود. این کارتها شبیه کارتهای هانافودای ژاپنی هستند و شامل ۴۸ کارت با نقوش گل و طبیعت میشوند. معمولاً ۲ تا ۳ نفر بازی میکنند و هدف بازی جمعکردن کارتهایی است که امتیاز بیشتری دارند. وقتی یک بازیکن به امتیاز لازم رسید، میتواند بگوید “Go” (ادامه بده) یا “Stop” (پایان بده). گفتن “Go” ریسک دارد، چون ممکن است در دستهای بعد امتیاز خود را از دست بدهد. Go-Stop یکی از رایجترین بازیها در تعطیلات سنتی مثل چوسوک و سال نو کرهای است. این بازی در فرهنگ عمومی کرهای بسیار جایگاه دارد.
Sutda یک بازی سنتی کرهای است که با دستهای ۲۰ کارت مخصوص بازی میشود. این کارتها شامل اعداد ۱ تا ۱۰ هستند، هر عدد دو بار (یک بار ساده و یک بار خاص) تکرار شده است. بازی بهصورت شرطی و مقایسهای است و بازیکنان باید دو کارت بردارند و بهترین ترکیب ممکن را بسازند. قویترین ترکیبها مانند “Gwang Ddaeng” و “Alri” دارای نامهای خاص هستند. این بازی اغلب با شرطبندی همراه است، هرچند در محیطهای خانوادگی هم بهصورت تفریحی بازی میشود. حافظه و شناخت ترکیبها کلید موفقیت در این بازی است. Sutda در فیلمها و سریالهای کرهای زیاد نمایش داده میشود.
Hwatu در واقع نام کارتهایی است که برای بازیهایی مثل Go-Stop و Sutda استفاده میشود. این کارتها کوچکتر و ضخیمتر از کارتهای غربی هستند و با نقوش سنتی، گلها، حیوانات و نمادهای فرهنگی تزئین شدهاند. هر مجموعه شامل ۱۲ دستهی ۴ تایی است، مربوط به ماههای سال. کارتهای خاص مثل کارتهای قرمز یا کارتهای روشن دارای امتیاز بالاتری هستند. بازی با Hwatu بخشی از فرهنگ سنتی کره است و در تعطیلات خانوادگی بسیار رایج است. مردم مسن اغلب مهارت بالایی در بازی با این کارتها دارند. طراحی زیبا و تاریخی کارتها باعث شده همچنان محبوب بماند.
One Card نسخه کرهای و سادهشدهی بازی Uno است که با کارتهای معمولی ۵۲ تایی انجام میشود. هر بازیکن در نوبت خود باید کارتی با عدد یا خال مشابه با کارت قبلی بازی کند، و اگر نتوانست، باید کارت بکشد. کارتهایی مثل آس، ۲، ۷ و شاه نقشهای ویژهای دارند مثل تغییر جهت یا الزام به کشیدن کارت. اولین بازیکنی که کارتهای خود را تمام کند، برنده است. بازی سریع، پرهیجان و مناسب جمعهای خانوادگی یا دوستانه است. در مدارس و کمپهای آموزشی نیز بسیار محبوب است. نسخههای آنلاین آن نیز در کره محبوبیت زیادی دارد.
بازی مافیا با کارت، نسخهی نقشآفرینی اجتماعی از بازی کلاسیک مافیاست که در میان نوجوانان، دانشجویان و حتی بزرگسالان کرهای بسیار محبوب است. بازیکنان با کارتهایی که نقشهایشان را مشخص میکند، وارد بازی میشوند: مثل مافیا، پلیس، دکتر، و شهروند. در شب مافیاها تصمیم میگیرند چه کسی را حذف کنند، و در روز همه با هم بحث میکنند تا مافیاها را شناسایی کنند. بازی به شدت وابسته به مهارتهای اجتماعی، دروغگویی و تحلیل روانشناختی است. این بازی در مدارس، اردوها و شبکههای اجتماعی بسیار رایج است. نسخههای موبایلی کرهای با شخصیتهای انیمهطور هم ساخته شدهاند.
این بازی برگرفته از نسخهی تختهای معروف Blue Marble (نسخه کرهای مونوپولی) است ولی در قالب کارت بازی میشود. بازیکنان با استفاده از کارتهای ویژهای مانند خرید ملک، پرداخت مالیات، گرفتن وام یا کارتهای رویداد به رقابت میپردازند. هدف، جمعآوری بیشترین ثروت است و بازی معمولاً با سیستم امتیازدهی یا حذف بازیکن ورشکسته ادامه دارد. این بازی ترکیبی از شانس و استراتژی است. بازیکردن با کارت باعث شده نسخهی سریعتری از بازی مونوپولی شکل بگیرد. خانوادهها، کودکان و حتی سالمندان از این نسخه برای سرگرمی استفاده میکنند.
بازی کارتی Pokémon که جهانی است، در کره جنوبی نیز جایگاه ویژهای دارد. بازیکنان با استفاده از کارتهای پوکمون، انرژی و آیتمها به مبارزه میپردازند. هر بازیکن باید پوکمونهای خود را تقویت کرده و پوکمونهای حریف را شکست دهد تا کارتهای جایزه کسب کند. بازی رسمی قوانین خاصی دارد که در مدارس و مراکز بازی آموزش داده میشود. کارتهای خاص و کمیاب در کره طرفداران کلکسیونی زیادی دارند. فروشگاههای تخصصی پوکمون در سئول و دیگر شهرها مسابقات و دورههای آموزشی برگزار میکنند. کودکان کرهای معمولاً اولین بازی استراتژیک خود را با Pokémon آغاز میکنند.
بازی Yu-Gi-Oh! در کره جنوبی نیز بسیار محبوب است، بهویژه در میان نوجوانان و دانشآموزان. بازیکنان با ساختن یک دِک از کارتهای هیولا، جادو و تله، وارد نبردی استراتژیک میشوند. بازی پیچیده است و نیازمند یادگیری دقیق قوانین، نقاط قوت و ضعف کارتها، و نحوه اجرای زنجیرههاست. مسابقات رسمی در فروشگاههای تخصصی برگزار میشود و کارتهای کلکسیونی در بازار کره بسیار ارزشمند هستند. بسیاری از بازیکنان حرفهای در آسیا از کره جنوبی هستند. سریال انیمه Yu-Gi-Oh! نیز در کره دوبله و پخش شده و در محبوبیت این بازی نقش داشته است.
این بازی کارتی برگرفته از بازی معروف “Baskin Robbins 31” است که بیشتر یک بازی سرعت و ریاضی است تا استراتژی. بازیکنان نوبتبهنوبت عددهایی را روی کارتها میخوانند، و هر کسی که مجبور شود عدد ۳۱ را بگوید بازنده است. نسخهی کارتی شامل کارتهایی با اعداد و کارتهای ویژه است که بازی را پیچیدهتر میکنند. این بازی بیشتر در بین کودکان و نوجوانان رواج دارد. جنبهی اصلی آن ایجاد سرگرمی و خنده است. در میان بازیهای کوتاهمدت و مهمانی، جایگاه خاصی دارد.
Anipang یک بازی دیجیتالی مشهور کرهای است که بعدها نسخهی کارتی هم برای آن منتشر شد. این بازی با شخصیتهای حیوانی بامزه طراحی شده و بازیکنان با استفاده از کارتهای رنگی و آیتمهای خاص سعی میکنند کارتهای بیشتری از دست حریف بگیرند یا زودتر از دیگران کارتهایشان را تمام کنند. قوانین ساده ولی جذاب هستند، با المانهایی مثل تغییر نوبت، کشیدن کارت، و کارتهای بُمب. طراحی کارتها کودکپسند و بسیار رنگارنگ است. در مدارس، جشنها و خانوادهها بسیار رایج شده است. نسخهی دیجیتال و فیزیکی آن بهطور همزمان محبوبند.